SHINJUKU
Na een eerste nacht eten we een karig ontbijt, maar hé, gratis is gratis. Met de metro gaan we naar de wijk Shinjuku. We stappen uit op een gigantisch metrostation, waar schijnbaar zelfs mensen die er werken de weg met moeite kunnen vinden. Wij staan als ware professionals zo buiten (goed gegokt) en lopen als eerste naar een tempel die verstopt zit tussen de hoge gebouwen. De hanazono-jinja shrine. Het is nog best rustig dus we nemen de tijd om zelf een buiging te maken (en te klappen, dat moet) voor de tempel. Wat we precies hebben gedaan weten we niet. Maar ’t leek precies op wat onze voorganger deed. Dus ook hier waren we ware professionals.
Een kleine (rommel)markt later, gaan we langs de 7/11 voor lunch welke we meenemen naar het park. Die véél groter was dan we wisten. We eten onze maaltijd (bleh met vissaus), vieren Pasen met een toetje (zat een kuikentje op) en lopen vervolgens op ons gemakje door het gigantische park. We zitten, lopen, maken foto’s, bekijken mensen, gaan in wat bezienswaardigheden en hebben een heerlijk relaxte dag.
De Tokyo metropolitan Government Building is in de buurt en daar kun je naarboven met de lift om over de hele stad te kijken. En het mooiste is: het is GRATIS! Ik ben er weg van en maak een aantal toffe foto’s. We kunnen zelfs de Skytree zien en daar hebben we vanuit ons hostel ook zicht op. We kunnen dus zeker 10km ver kijken.
Op weg terug naar ons hostel stoppen we bij een supermarkt waar we ons avondeten halen. De Knorr pasta in een potje is net zo lekker als je van een Nederlands merk verwacht, haha.
Mijn bagage is ook eindelijk geleverd dus ik hoef niet meer als Uber toerist door Tokyo heen! Alhoewel ik dan natuurlijk wel herkenbaar als toerist en morgen niet meer. Ik val heus niet op als blanke, blonde, lange in dit land.
Wat een prachtig verhaal,en bij elke tempel of heilig gebouw, een buiging met gevouwen handen voor de borst zeg je, Namasté [ het licht in mij groet het licht in jou]