Lokaal. Als je de dag in één woord moet omschrijven dan is dat woord ‘lokaal’. We wandelen naar een klein dorpje waar we opgewacht worden door bijna alle inwoners van het dorp. De ‘chief’ steekt vuurwerk voor ons aan en daarna beginnen de mannen fluit te spelen. En als we wat verder naar boven lopen staat er een rij mensen ons te verwelkomen. Drie kommen vol met rijstwijn per persoon krijgen we, geserveerd door traditioneel geklede vrouwen, voor we verder mogen lopen. Heerlijk wakker worden zo…
We krijgen op het dorpsplein een voorstelling te zien. Prachtige, oude, geleefde gezichten sieren het beeld. Dans, zang, fluit, alles erop en eraan. Hoewel dit optreden speciaal voor ons was, is er hier nog geen sprake van veel toerisme, wat het extra speciaal maakt.
We bezoeken nog twee dorpen voor we al wandelend naar het laatste dorp gaan. Het is een twee uur durende hike en maar drie kilometer. Met andere woorden: we moeten heel veel dalen en heel veel klimmen. Tussen de rijstvelden door over smalle paadjes. Op sommige plekken passen er nog geen twee voeten naast elkaar..
Maar het is het waard! We gaan dwars door de velden, we hebben een ongelooflijk uitzicht en klauteren via het bos weer een weg terug naar de bewoonde wereld. Het is erg steil, maar we lopen gestaag door naar het eindpunt waar bier en nog meer rijstwijn op ons aan het wachten is. En dat hebben we verdiend hoor!
We krijgen een heel lekkere maaltijd voorgeschoteld met rijst, boontjes, ei, soort roerbakgroenten en een soort sla. Het wordt een gezellige avond met lokaal voedsel en lokaal drinken. En dat topten de oude mensen in de groep af met Nederlandse liedjes. Iets minder lokaal..