Het komt met bakken uit de hemel vallen. Het regent ineens heel hard terwijl Elly en ik op het verste uitzichtspunt in het park zijn. We waaien bijna weg en zelfs mijn stormparaplu kan deze storm niet aan. Er stopt een man in een camper naast ons en vraagt of we een lift willen. De Australische familie van vijf maakt ruimte voor ons om te zitten en zet ons dichtbij ons hostel af. We zijn beiden nog nooit zo dankbaar geweest als voor deze rit!
Heeft je moeder je niet geleerd nooit bij vreemde mensen in te stappen. 😛