Het is mijn laatste dag bij de taalschool. Al mijn spullen en nieuw aangekochte vest, muts en sjaals moeten nu bij in de tas. Dat is best een uitdaging, de eerste dingen blijven al achter.. Deze zondag sjokken we nog door de stad op zoek naar onontdekte plekjes. En ‘t is nog gelukt ook.
‘ s Avonds gaan we uit eten en we komen per toeval twee anderen van de school tegen. We nemen met met z’n 5en plaats in een gezellig, en naar mijn idee een volledig vegetarisch restaurant (bleek dat ik de menukaart van de concurrent had gestalkt). Na een gezellige avond ga ik op tijd naar bed. De wekker gaat om kwart over 4 alweer. Om 5 uur moet ik mijn sleutel inleveren en even later komt de taxi mij ophalen om mij naar het station net buiten de stad te brengen.
De treinreis gaat naar Machu Picchu! Eindelijk is het zover. NS kan nog wat leren van hoe het moet op het spoor. Nadat mijn paspoort is gecontroleerd en mijn ticket is afgestempeld mag ik instappen. Het eerste deel van de reis heb ik vier stoelen helemaal voor mezelf. Niet alleen de trein was heel mooi (en op tijd) ook de route was prachtig. Recht tussen de bergen door leggen wij langzaam de 94 kilometer die het traject lang is, af. We gaan zelfs een stukje zigzaggend de berg af. Van voor naar achter en van voor naar achter. Om zo sneller te kunnen dalen. Een bijzondere treinreis later sta ik bepakt en bezakt in Het centrum van Aguas Calientes. Ik drop mijn grote backpack bij het hostel en ga direct op verkenning uit.
De waterval is mijn doel. Natuurijk zijn er twee kleine riviertjes die uit de bergen kom. Ik kies uiteraard eerst de verkeerde rivier om op zoek te gaan naar de waterval. Eenmaal het juiste pad gevonden, kom ik in een heel mooi stuk natuur terecht. Grote planten, gekleurde bloemen in allerlei soorten en heel veel insecten. Ik volg het pad omhoog en halverwege de berg kom ik de entree tegen. Ik ben de eerste die vandaag langs de entree kom en dat betekent dat ik de waterval helemaal voor mezelf heb.
Na de entree nog 10 minuten wandelen en ik zou de eerste waterval vinden. En verrek, daar was ie! Ik klim naar beneden en vind een fijn zittende steen. Ik kijk mijn ogen uit. De volgende waterval is wat verder klimmen dus ik besluit door te lopen. En woow! Deze waterval is nog spectaculairder van de vorige. Ik schuil voor de regen onder een grote boom en kijk ondertussen of ik ook het vervolg van het pad kan vinden. Ik probeer een stukje omhoog te klimmen op wat het meest lijkt op een pad. De stenen en het zand blijken los te liggen. En toen bleek terug maar beneden gaan nog moelijker dan klimmen. Of ik nu de laatste waterval heb bereikt of niet ben ik niet helemaal zeker van. Het moet haast wel. Maar hier weet je nooit iets zeker.
Na mijn tocht door de wildernis ga ik eten op een plek waar ze groot adverteren met gratis WiFi. Eenmaal binnen bleek dat voor de wifi eerst nog een router opgehaald moest worden aan de andere kant van het dorp. Gelukkig duurde het lang voordat het allerslechtste eten en drinken allertijden op tafel stonden, dus ik kon toch nog flink gebruiken maken van de wifi.
Morgen staat Machu Picchu op het programma (ik heb een buskaartje voor vandaag en ik ben in een keer 30 jaar oud). Vanavond vroeg naar bed en dan afwachten hoe het morgen is!