Als je naar Machu Picchu wilt, moet je er iets voor over hebben. Mijn wekker gaat om kwart voor 5. En dat terwijl het feest bij de buren tot 5 uur duurt.. Ik snel mij naar de bushalte en er staat al een hele rij mensen te wachten. Ik hoef gelukkig niet lang te wachten voor de bus mij via een haardspeldenzandweg naar de ingang brengt.
Ik klim achter de groep aan naar boven en ja hoor, daar is het! Machu Picchu! Vanaf het eerste moment heb je geweldig uitzichten over de omgeving en de oude inca-stad. Het is dan ook lastig om verder te komen met alle toeristen die proberen de allermooiste foto van allemaal te maken. Maar dat geeft niet. Ik heb alle tijd en neem ook alle tijd om heel veel foto’s te maken en alles te bekijken. Er is me verteld dat je het pad maar in één richting te gebruiken is. Als je dus te snel afdaalt, sta je alweer buiten voor je ook maar iets hebt gezien.
Bijna elke ‘verdieping’ neem ik een kleine pauze om de omgeving in me op te nemen. Ik klauter nog een stuk omhoog naar de Inca Brug (ik weet alleen niet zeker of ik daar wel toegang toe heb met mijn ticket.. ) om vervolgens langzaam af te dalen.
Af en toe luister ik een stukje mee naar de vele gidsen die rondlopen, laat verschillende mensen foto’s van mij maken en probeer de grote groep Nederlanders te ontlopen. Bijna vijf uur lang loop ik rond en maak ik foto’s. De kans is groot dat ze allemaal op elkaar lijken, maar ik wil niet het risico lopen dat ik iets moois mis. Onderweg word ik nog bijna aangevallen door een alpaca. De aanval gelukkig overleefd.
Nog een laatste blik op Machu Picchu en ik stap weer in de bus terug naar Machu Picchu Pueblo, oftewel Aguis Calientes. En wat een geluk heb ik. Deze ochtend was het prachtig weer, heerlijk warm en zonnig. Nu regent het pijpenstelen. Al met al een heel toffe ervaring.
Mi Hermana! Wat een unieke ervaring !